اهمیت گوگرد برای گیاهان زراعی در کشاورزی

گوگرد یکی از عناصر حیاتی در تغذیه گیاهی و حیوانی است. این عنصر چنانچه به مقدار کافی در منطقه نمو ریشه موجود نباشد رشد گیاهان متوقف می گردد و مقدار محصول و در بعضی مواقع مرغوبیت آن کاهش می یابد. در حالت کلی می توان گفت گوگرد نقش مهمی در بهبود عملکرد کمی و کیفی گیاهان دارد.

بیشترین موارد استفاده از گوگرد در کشاورزی عبارتند از:

۱- تغذیه گیاه و حاصلخیزی زمین

۲- تولید کودهای شیمیایی

3- مبارزه با آفات و بیماریهای گیاهی

4- اصلاح خواص فیزیکی و شیمیایی خاک

5- تهیه خشکبار (قیسی، برگه بعضی انواع کشمش و غیره)

گوگرد برای تنظیم برخی از فعالیت های حیاتی گیاه از قبیل تشکیل گلوسیدهای چرب (که در گیاهانی مانند پیاز و سیر یافت می شوند)، ساختن اسیدهای آمینه که عوامل سازنده پروتئین می باشد و نیز ساختن بعضی از ویتامینها و فعال کردن دیاستازهائیکه در تجربه پروتئین موثرند مورد نیاز می باشد.

این عنصر در ساخت کلروفیل نیز نقش داشته و در صورت کمبود، برگ های گیاه زرد شده و میزان فتوسنتز کاهش پیدا می کند. گوگرد همچنین در تقسیم سلولی موثر است، بنابراین باروری و زادآوری گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. از مهمترین تاثیرات آن می توان به افزایش تحمل گیاه به تنش آبی اشاره نمود. نقش گوگرد در بهبود کیفیت خاکهای آهکی نیز بسیار چشمگیر می باشد. این عنصر با اسیدی کردن محیط خاک و افزایش قابیلیت جذب عناصر غذایی ظرفیت کشت در خاکهای آهکی را بهبود می بخشد.

توجه به این نکته ضروری است که زردی و رنگ پریدگی نشانه مشترک کمبود “گوگرد” و “ازت” در گیاهان می باشد. با این تفاوت که کمبود ازت در برگهای پایینی و کمبود گوگرد در برگهای جوان مشاهده می شود.

بررسی ها نشان داده مصرف گوگرد در بیشتر گیاهان با افزایش راندمان همراه بوده است. تعدادی از این محصولات عبارتند از: یونجه ـ شبدر ـ گیاهان مرتعی ـ پنبه ـ ذرت ـ بادام زمینی ـ برنج ـ کنف ـ موزـ غلات ـ به ـ میوه های هسته دار ـ مرکبات ـ گیاهان خانواده چتری ـ چای و قهوه. برای مصرف کود گوگرد باید به این نکته توجه داشت، این کود برای اکسیداسیون نیاز به گذشت زمان دارد. لذا بهترین زمان برای مصرف کود قبل از کاشت محصول می باشد.