نکات مهم کاشت خیار در گلدان و فضای بسته

خیار نوعی گیاه علفی است که دارای ریشه های سطحی ولی گسترده می باشد. بوته خیار معمولا گلدهی زیادی دارد. از لحاظ ژنتیکی خیار و راسته این میوه دارای گل های نر و ماده می باشد. افتادن گل های نر در خیار طبیعی است؛ یعنی خیار در حال انجام فرآیند گرده افشانی می باشد. حتی برخی گل‌های نر که تازه رسیده اند، قبل از رسیدن گل‌های ماده یا حتی رشد اولین میوه سقوط خواهند کرد و سپس آن گل‌های نر که کار باروری خود را انجام می دهند سقوط می کنند که نشان دهنده گرده افشانی موفقیت آمیز است. سپس گل های ماده پس از رشد به اندازه میوه شروع به افتادن میکنند که این مسئله طبیعی است. برخی از شرایط مانند شرایط آب و هوایی و گرما یا سرمای بیش از حد باعث عدم فعالیت گرده افشانی می شود.

خیار یک میوه مغذی می باشد که رشد آن بسیار آسان است. دو نوع اصلی خیار وجود دارد؛ گیاهان گلخانه ای و فضای باز که هر یک از اینها برای تولید محصول مناسب، نیاز به یک فرآیند متفاوت دارند. اما شما میتوانید گیاه خود را بدون توجه به فضا پرورش دهید.

گیاه خیار گلخانه ای دقیقا همان گیاهان سوپر مارکتی هستند. این نوع خیار دیگر نیاز به گرده افشانی ندارد؛ چون باید در این نوع گیاه، گل های نر را جدا کنید تا میوه ها تلخ نشوند. برای این کار هم توصیه میشود از بذرهای هیبریدی (Hybrid Seed) استفاده کنید.

در کل میتوان گفت برای کاشت خیار در خانه یا فضای بسته شما به گلدان مناسب، بذر هیبرید خیار، قیم و نخ، خاک کمپوست و پرلیت نیاز دارید.

قبل از خرید بذر، حتما دقت کنید که چه نوع بذر خیاری برای شما مناسب است.

• خیارهای گلخانه‌ای لازم است که در کیسه‌های مخصوص و در کنار شیشه باشند تا به خوبی رشد کنند.
• خیارهای شیار دار در مناطق آفتابی با خاک مناسب و جذب کنندۀ سریع آب رشد مناسبی خواهند داشت. به همین منظور نوع بذری که انتخاب می‌کنید بسیار مهم است.
• در هنگام خرید بذر خیار، گونه ای را انتخاب کنید که خوشه ی آن کوتاه باشد تا فضای کمتری را اشغال کند.

به این علت که خیار بذر درشتی دارد، پس باید آن را در حدود عمق 2/5 تا 3 سانتی متری خاک بکارید. اگر ابتدا دانه‌ها را در داخل خانه کاشته اید و حالا می‌خواهید به بیرون انتقال‌شان دهید مواظب باشید؛ چون که گیاه خیار به تغییر دما حساس است. در هر ۱۰ سانتی متر از خاک گلدان‌تان ۱ یا ۲ گیاه خیار بکارید. بهتر است ابتدا خیار‌ها را نشا کنید و سپس نشا‌ها را به گلدان اصلی منتقل کنید.

بعد از کاشت بذر ها خاک را در چند مرحله آبیاری کنید. دقت کنید که خاک خیلی آبدار نشود. برای رشد بهتر باید گلدان را به مدت ۶ ساعت در نور مستقیم آفتاب نگهداری کرد.

بعد از چند روز بذر خیار شروع به جوانه زنی می کند تا زمانی که ارتفاع جوانه ها به ۷ سانتی متر برسد صبر کنید. حال دو جوانه که قوی تر از بقیه هستند را انتخاب کرده و بقیه را به آرامی از خاک بیرون بکشید. حال دو شانس برای داشتن بوته های قوی و پر میوه خواهید داشت.

منتظر بمانید  تا گیاه رشد طبیعی خود را داشته باشد .بعد از اینکه بوته ی خیار به طور متوسط روزی ۲ سانتی متر رشد میکند.

مثل اکثر سبزیجات و میوه‌ها، هر چه گلدانی که انتخاب میکنید، بزرگ‌تر باشد بهتر است. گلدان بزرگ‌تر به معنی داشتن خاک بیشتر است که باعث می‌شود آب مدت بیشتری در اختیار گیاه بماند. پرورش خیارهای خوب بستگی به آبیاری زیاد دارد، پس شما باید مطمئن شوید گیاه‌تان همیشه مقداری رطوبت در اطراف ریشه‌اش دارد.

قبل از تصمیم به کاشت خیارهایتان مطمئن شوید که منطقه شما به مقدار کافی نور خورشید دارد؛ چون گلدان‌های خیارتان به حداقل ۶ تا ۸ ساعت آفتاب کامل و مستقیم در روز نیاز دارند.

برای خاک گلدانتان بهتر است از مخلوط خاکی یا غیر خاکی استفاده کنید. مخلوطی از خاکبرگ، کمپوست و پرلیت یا خاک گلدانی ویژه گیاهان آپارتمانی برای کاشت خیار در گلدان مناسب است. اگر خاکی که تهیه کرده اید از قبل کود دهی شده پس دیگر نیازی به این کار ندارید، اما اگر خاک معمولی تهیه کرده اید قبل از کاشت خیار در خاک، ابتدا خاک‌تان را به وسیله کودهای مخلوطی که حاوی تمام عناصر مورد نیاز گیاه باشند، کود دهی کنید.

این گیاه برای رشد به خاک گرمی نیاز دارد. پس قبل از کاشت خیار در گلدان باید صبر کنید تا دمای خاک گلدان گرم‌تر شود. امکان دارد لازم باشد دو هفته بعد از سپری شدن آخرین موج سرما صبر کنید تا دمای خاک و گلدان بالا برود. البته این مقدار بستگی به جنس گلدان‌تان نیز دارد. بهترین دمای توصیه شده 20 تا 25 درجه سانتیگراد می باشد. اگر در آب و هوای خنک تر زندگی می کنید، می توانید با پوشاندن تپه یا ردیف با پلاستیک سیاه به گرم کردن خاک کمک کنید.

 

مثل اکثر گیاهان استفاده از یک کود خوب می تواند خیار بزرگتری به همراه آورد. همچنین می تواند باعث افزایش کل بازده گیاه شود.

شما می توانید با رعایت یک برنامه غذایی، جزو کشاورزانی باشید که برداشت خودشان را به دو  یا سه برابر می رسانند.
بهتر است کیسه کودی که به ترتیب حاوی  مقداری کود نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) باشد را انتخاب کنید. این نوع کودها به کودهای NPK یا همان کودهای کامل معروف هستند. هر عنصری در کود NPK ، بخشی  از گیاه را تغذیه می کند. بعنوان مثال، نیتروژن باعث رشد سریع و ذخیره انرژی، فسفر باعث افزایش و گسترش ریشه و بهبود عملکرد میوه می شود و پتاسیم سبب تقویت گل دهی و قدرت کلی گیاه و همچنین در بهبود اندازه شکل عطر و طعم می شود. یک کود 5-10-5 نیز می تواند بر بهبود عملکرد سبزیجات تأثیرگذار باشد.. هم چنین کود 15-15-15، سلامت گیاه را متعادل نگه می دارد و باعث می شود تا خیار تردتر شود.